برزخ

برزخ جهنم من است. حد فاصلِ انجام دادن و نتیجه، انتظار رخ دادن واقعه‌، استیصال از تغییر و دگرگونی، انفعال از هر کنشی، محتومی که گریزی از آن نیست. انتظار مرا می‌مکد، ذره ذره حیات را از من می‌گیرد. حال را می‌ستاند، به آینده نوید می‌دهد و گذشته را می‌کاود. گریز من در تن دادن است، در درگیر شدن.