ترانه به ترانه
پنجشنبه, ۲۷ مهر ۱۳۹۶، ۱۲:۲۴ ب.ظ
به مانند همیشه با تصاویر و صداهای سیال مالیک مواجه‌ایم. ویژگی‌ای که همیشه به بیرون از خود اشاره دارند. و سبب پرواز ذهن مخاطب می‌شود. پروازی که به مدد
تصاویر و با صدای متن به گستره‌ای فراتر از دنیای فیلم دست پیدا می‌کند. شاید بتوان فیلم‌های مالیک را «متن باز»
خواند. متنی که با واسطه و کمک فعالانه‌ی مخاطب کامل می‌شود. فیلم‌هایی که با
دنیای شخصیت‌ها آغاز می‌شود اما در ذهن مخاطب
پیگیری خواهند شد و بسط پیدا می‌کنند.
در «ترانه به ترانه» هم با چنین فضایی روبه‌رو ایم. هر چند به نظرم این ارتباط به واسطه‌ی پرداخت شخصیت کوک (مایکل فاسبندر) و روابط‌اش ناقص عمل می‌کند به‌ویژه وقتی پای رواندا (ناتالی پورتمن) به فیلم باز می‌شود.
Song to Song (Terrence Malick, 2017)
